విపుల మాసపత్రిక ఫిబ్రవరి (2017)సంచికలో ప్రచురితమైన కథ
నేను కాలాన్ని
వర్తమానాన్ని…గతాన్ని….భవిష్యత్తును …
చరిత్రను పురాణాలను ఇతిహాసాలను…
నా కాలగర్భంలో పదిల పర్చుకున్నాను…
నేను నిరంతరం కదిలే కాల ప్రవాహాన్ని…కోటాను కోట్ల జీవులు,ప్రాణులు,చెట్లూ చేమలు నా ముందు పుట్టాయి…గిట్టాయి…
యుగాలను చూసాను…మానవుల రాగద్వేషాలను చూసాను…చివరికి వాటి అంతాన్ని చూసాను…
గింది.అలా కిందికి వంగినప్పుడు ఆమె పైట కిందికి జారింది.మంగళసూత్రం వేలాడుతూ అతని పెదవులను తాకింది.పైట స్థానభ్రంశం చెందడంతో ఆమె ఎద అందాలు అతని శరీరంలో ప్రకంపనాలను సృష్టించాయి.శంఖం లాంటి ఆమె కంఠాన్ని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.ఆమె ఒంట్లో వెచ్చని ఆవిర్లు…
కళ్ళు మూసుకుని తల వెనక్కి వాల్చింది.
అతని చేతి వ్రేళ్ళు నిపుణుడైన సర్జన్ లా ఆమె దుస్తులను శరీరం నుంచి వేరు చేస్తున్నాయి,ఆమె అభ్యంతర పెట్టలేదు…
పెళ్లి చూపుల్లో అతను మాట్లాడిన మాటలు గుర్తు చేసుకుంది.ఆ మాటల వెనుక వున్న నిజాయతీ గుర్తించింది.అందుకే అతనికి సహకరించింది…
***
వారి కలయికను చూస్తూ కదిలిపోయిన కాలంచెప్పిన సరసమైన కథ ఏమిటో తెలుసుకోవాలంటే… ప్రముఖరచయిత విజయార్కె … “కాలం చెప్పిన సరసమైన కథ” ..మీ కహానియా.కామ్ లో చదవండి.
https://www.kahaniya.com/s/kala-cheppina-sarasameina-kadha
దంపతుల పడగ్గదిలో వుండవలిసిన హార్ట్ టచింగ్ రొమాంటిక్ ఫ్లేవర్ విజయార్కె గుడ్ నైట్ స్టోరీస్ కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి
